همراه با جشنواره فیلم فجر-5
یک گزارش واقعی ؛انقلابي نه، به بهانه انقلاب!
پيش از اين اعلام شده بود كه فيلم «يك گزارش واقعي» يكي از پروژه هاي بنياد سينمايي فارابي به مناسبت سي امين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي است. يعني اثري كه با بودجه دولتي و با موضوع انقلاب ساخته و روانه جشنواره فجر شد. اما با رونمايي «يك گزارش واقعي» ديديم كه «انقلاب» در اين فيلم، تنها يك بهانه است. مثل بسياري فيلم هاي ديگر كه به نام فيلم دفاع مقدس يا انقلابي ساخته شده، اما تأثيرگذاري معكوس داشته اند.
«يك گزارش واقعي» به كارگرداني داريوش فرهنگ، از اساسي ترين عناصر موردنياز آثار انقلابي محروم است. نه حماسه، نه عدالت خواهي، نه آرمانگرايي!
فضاي حاكم بر فيلم آن قدر سرد و رخوت انگيز است كه حتي حس و حال انقلاب را هم برنمي انگيزد. گم شدن جوان و تلاش براي يافتن آن، به حدي خام دستانه اتفاق افتاده كه هيچ تعليقي را ايجاد نمي كند. معماي درون فيلم، ناتوان است و در فلاش بك ها و فلاش فورواردهاي پي درپي، باعث سردرگمي مخاطب مي شود. در پايان نيز، وقتي جوان گمشده پيدامي شود، شخصيت محوري فيلم كه يك نظامي اخراج شده از دستگاه طاغوت بوده، به دوست انقلابي اش مي گويد: «اين ما هستيم كه خودمان را گم كرده ايم.»! يعني اين همه مبارزه و طلب آزادي و استقلال و سرنگوني سلطنت، همه كشك است!
معلوم نيست، چرا چنين آثاري كه علاوه بر ضعف شديد ساختار، دچار سطحي نگري و ضعف انديشه وبصيرت هستند، چرا از حمايت دولتي بهره مند مي شوند. فراموش نكرده ايم كه سال گذشته نيز فيلمي به نام «زادبوم» كه با بودجه كلان بخش دولتي- مشاركت حوزه هنري و بنياد فارابي- ساخته شده بود، چگونه به انقلاب حمله كرد و مباني آن را زيرسؤال برد. نقد فيلم «يك گزارش واقعي» در اين مجال نمي گنجد. اما نمايش اين فيلم در جشنواره، نشان داد كه سياست هاي حمايتي دستگاه سينمايي ما، نياز به اصلاح و بازنگري دارد، تا فرصت ها و سرمايه ها، اين گونه هدر نروند.
این یادداشت در روزنامه کیهان چاپ شده است.