سينماي آمريكا آنچنان بر كل جهان غلبه يافته كه امروز سيماي جمهوري اسلامي ايران نيز، بخش نسبتا زيادي  را به پخش فيلم هاي هاليوود اختصاص مي دهد. هرچند اين كار بنابر اقتضائات رسانه اي و با توجه به اين كه آثار هاليوود با كيفيت ترين، ارزان ترين و در دسترس ترين فيلم هاي جهان هستند انجام مي شود، اما نبايد در مقابل آن ها منفعلانه برخورد كرد. برخوردي كه تاحدي سيما به آن گرفتار است و این مسئله در پخش ویژه برنامه های نوروزی شدت گرفته است. برخورد فعالانه نيز به معني عدم نمايش كامل آن ها نيست. در اين نوشتار تلاش مي شود راه چاره اي براي تقابل پويا و فعالانه در برابر موج فيلم هاي سينمايي آمريكا، بدون اين كه به حذف مطلق آن ها بيانجامد نشان داده شود.

برخورد منفعلانه در مقابل هاليوود
آنچه طي سال هاي اخير در سيما روال شده اين است كه فيلم هاي خارجي پس از دريافت، صرفا با اكتفا به حذف برخي از تصاويري كه از نظر اخلاقي منافي فرهنگ جامعه ماست پخش مي شوند. اما آنان كه از كاركرد رسانه سينما به خصوص آنچه فيلم هاي هاليوود بر ذهن و روح مخاطبان - به ويژه جهان سومي - مي گذارد، آگاه هستند، مي دانند كه اين شيوه تنها يك رفع تكليف و به عبارتي بهتر انفعال در مقابل هاليوود است. ديگر كمتر كسي در بين كارشناسان وجود دارد كه نقش و تاثير فيلم هاي هاليوود را در راستاي سياست هاي دولت آمريكا انكار كند. به خصوص اين كه بنابر اخبار و اطلاعات موثق، اهالي كاخ سفيد جلسات مختلفي را با تهيه كنندگان و توليدكنندگان هاليوود برگزار كرده و مسائلي را به آن ها القا نموده اند. يكي از دلايل افزايش توليد فيلم هاي ضد ايراني در اين چند سال نيز همين امر است. به همين دليل، به جز برخي از فيلم هاي كارگردانان مستقل تر و نمايش آثار انتقادآميز نسبت به دولت آمريكا، مابقي فيلم هاي هاليوود كه وجه غالب آن را تشكيل مي دهند، نقش مخرب بر مردم كشور ما دارند.
اين فيلم ها حتي در حالتي كه هيچ گونه تصوير منافي عفت را نيز نداشته باشند و يا از آن ها حذف شده باشد، به طور خود به خود به القاي فرهنگ، سبك زندگي و رفتار آمريكايي مي پردازند. حتي نمايش فيلم هاي به اصطلاح معناگرا و ماورايي غربي و آمريكايي نيز به خاطر ابلاغ گونه اي خاص از معنويت كه موافق منافع دولت هاي آن هاست، چندان به صلاح رسانه ملي نيست.

چه بايد كرد؟
با اين اوصاف، آيا سيما نبايد فيلم هاي آمريكايي را پخش كند؟ پاسخ اين است كه مي توان و بايد فيلم هاي برجسته و خوب سينماي جهان- از جمله آمريكا- را پخش نمود. اما برخورد منفعلانه و خنثي در مقابل آن ها يك ايراد بزرگ است. در اين زمينه دو راه پيشنهاد مي شود:
1- به جاي نمايش چند باره فيلم هايي چون مرد عنكبوتي، بيشتر فيلم هاي دگرانديش غربي نمايش داده شود. فيلم هايي كه به نحوي به نقد دولت ها و همچنين فرهنگ غربي و آمريكايي مي پردازند. آثاري كه ضد جنگ هستند و به خاطر آن دولت هاي غربي را مورد انتقاد قرار مي دهند. همچنين امروز در برخي كشورهاي مخالف آمريكا نيز سينما تا حدودي رشد كرده و مي توان آثار آن ها را نيز پخش كرد. مثل سينماي آمريكاي لاتين كه علاوه بر كيفيت نسبي از نظر محتوايي نيز مخالف غرب و آمريكا هستند.
2- راه حل ديگر افزايش بخش هاي تحليلي در زمينه سينماي غرب در سيماست. فيلم هايي مثل سينماي سياسي كه پيش از اين نيز چند مرتبه از سيما نمايش داده شده است و تأثير خوبي در افشاي ماهيت و محتواي فيلم هاي غربي داشته است.
نبايد به پخش تنهاي فيلم هاي آمريكايي اكتفا كرد. بلكه بايد در مقدمه، در خلال و همچنين در پايان نمايش هر فيلم، به تحليل و تفسير آن دست زد. اين كار باعث مي شود كه بخشي زياد از مخاطبان فيلم به خصوص جوانان و نوجوانان، به بهانه تماشاي فيلم، به اين تحليل ها نيز گوش بسپارند. البته به شرطي كه اين تحليل ها نيز حقايق را درباره فيلم ها بازگو كند.