رضا امیر خانی ، نويسنده انقلابي يا انقلابي نويسنده كه در نهمين جايزه ادبي شهيد غني پور برنده بخش رمان شد ، در حركتي ارزشمند از پذيرفتن جايزه نقدي خودداري كرد و فقط لوح تقدير را دريافت كرد.

وي كه به خاطر رمان ضد «اسلام آمريكايي» بیوتن برنده شد  ،لوح تقدیر جایزه کتاب سال شهیدغنی‌پور را مهمترین و بهترین عنوان کسب‌شده خود معرفی کرد و گفت: هیچ جایزه‌ای برای من بهتر از این جایزه نبود و فقط به‌خاطر شهدا و این جشنواره تنها لوح تقدیر را با افتخار قبول می‌کنم و این سکه‌ها را نمی‌پذیرم.

ضمن تبریک به آقا رضا به خاطر کسب این جایزه بزرگ جا دارد که به امیر خان فردی هم به خاطر این همه آزادگی و عدم پذیرش توصیه دوستانی که مخالف اهدای جایزه به امیرخانی بودند تبریک گفت.

به آن دوستان عزیز و محترمی هم که با برنده شدن نویسنده محبوب انقلابی های نسل سومی در این جشنواره مسجدی مخالف بودند و به همین دلیل هم حاضر نشدند در مراسم تقدیر از برگزیدگان شرکت کنند  یک نکته را به نقل از مرحوم علی شریعتی (ره) متذکر می شوم. آن معلم انقلاب نوشته بود "دست های پنهان دشمن برای کوبیدن و لجن مال کردن و یا نابود ساختن عوامل بیداری و حرکت ،همیشه از دوست کمک می گیرد و افراد مزاحم بیگانه ها را به دست خودی ها از میان بر می دارد . زیرا اگر آن ها را علنا نابود کند بیشتر مایه تحریک و بیداری می شود. اگر با زبان خود و عمال شناخته و وابستگان آلوده خود بکوبد قوی تر می شوند و محبوب تر. بهترین راه آن است که با دست و زبان خودی ها که در چشم و دل مردم موجه اند و بی غرض ، آنان را فلج كند . اما چگونه مي توان دوست را با دست و زبان دوست فلج ساخت؟ خود خواهي و حسد! "